لزوم حمایت جدی از تولیدات داخلی مواد مصرفی دندانپزشکی

یکی از شرکت‌های عضو پارک فناوری پردیس؛ پس از سال‌ها تلاش در زمینه تولید و تجاری سازی اسیدETCH؛ به مرحله‌ای از رشد و پیشرفت دست یافته که قادر است تمام میزان واردات این ماده را در طول 66روز کاری خود تولید نماید.

به گزارش روابط عمومی پارک فناوری پردیس؛ شرکت مروابن از سال ۱۳۸۹ با راهنمایی و کمک‌های معتبرترین دانشگاه‌های کشور ازجمله دانشگاه شهید بهشتی و تهران اقدام به تولید مواد دندانی نموده و 20 ماده را تولید می‌کند. محصولات این شرکت شامل انواع مواد مورد استفاده در دندانپزشکی ترمیمی و اندودنتیکس (عصب کشی) می‌باشد.

بنا بر این گزارش، این شرکت قادر است اسیدETCHیکی از پرمصرف‌ترین مواد دندانپزشکی مورد نیاز کشور را تولید و عرضه کند. در جلسه‌ای که در اداره تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت برگزار شد، مدیرعامل شرکت مروابن اعلام کرد که در زمینه تولید این اسید به خودکفایی رسیده‌ و تولیدات این شرکت از لحاظ کیفیت در مقایسه با موارد مشابه تولید شده در کشورهای دیگر در سطح بالاتری قرار داشته و از لحاظ قیمتی نیز برای مصرف کنندگان بسیار ارزان تر است.

مروابن همچنین بنا به تایید آزمایشگاه‌های مرجع دندانپزشکی، در تمامی پارامترها و سنجش‌ها، محصولاتی قابل رقابت با اقلام مشابه اروپایی و آمریکایی و حتی در برخی موارد بهتر از آنها تولید می‌کند و آمادگی خود را برای تامین کل حجم مواد مصرفی داخل کشور اعلام نموده است.

مرواپرپ (MORVA-Prep) از دیگر مواد تولید شده در این شرکت می‌باشد که کاملا قابل رقابت با محصولات مشابه خارجی است. این ماده که در عصب‌کشی به عنوان ضدعفونی کننده و روان کننده کانال استفاده می‌شود.

همچنین ماده دیگری که توسط این شرکت تولید و با استقبال دندانپزشکان مواجه شده، خمیر جرمگیری حاوی نانوذرات کربن است که علاوه بر جرمگیری، تا حدودی خواص سفید کنندگی هم دارد و امکان صادرات موفق آن نیز وجود دارد.

در این گزارش همچنین آمده است: با وجود تمام اقدامات صورت گرفته در این زمینه، سالانه میلیون‌ها دلار بابت واردات مواد دندانپزشکی هزینه می‌شود، درصورتی که شرکت‌های فناور داخلی می‌توانند نیاز کشور را با تولید برترین مواد برطرف نمایند.

بنا به اعلام فعالان این حوزه، آنچه که باعث می‌شود محصولات وارداتی توفیق فروش بیشتری پیدا کنند، به دو عامل مربوط می‌شود. یکی، تصور اشتباه مصرف‌کنندگان مبنی بر بهتر بودن مواد تولید شده در اروپا و آمریکا بوده و دیگری، عدم وجود عزم جدی در ایجاد محدودیت برای واردات اقلام دارای مشابه داخلی است. اقلام وارداتی زمان طولانی تری نیاز دارد تا به دست مصرف کننده برسد، به همین دلیل بدیهی است که کیفیت مواد تازه تولید شده در داخل کشور را نخواهند داشت. حتی در بعضی موارد به علت عدم رعایت شرایط نگهداری در مراحل حمل از مبدا تا گمرک ایران و سپس بازار مصرف، مواد وارداتی کیفیت خود را از دست می‌دهند.