پارک فناوری پردیس به دنبال استفاده از ظرفیت‌های دانشگاه‌هاست

به گزارش روابط‌عمومی پارک فناوری پردیس، مجتبی جباری پور در مراسم اختتامیه نخستین جشنواره ملی پژوهش‌های مساله محور و کاربردی(ریتکس) گفت: یکی از مهمترین دستاوردهای برگزاری جشنواره‌هایی همانند ریتکس گردهمایی محققين، دانشگاهيان و شرکت‌های دانش بنيان و فناور در راستاي شکل گيري زنجیره تجاری سازی پژوهش است. در این برنامه‌ها بازيگران اکوسیستم نوآوری در کنار هم جمع می‌شوند، که همراهی و هم افزایی بازيگران زيست بوم منجر به شکوفایی می‌شود.
جباری پور ادامه داد: با اعلام فراخوان نخستین جشنواره ملی پژوهش‌های مساله محور و کاربردی(ریتکس)، ۲۲۰ طرح پژوهشي، پايان نامه و رساله دکتري به دبیرخانه جشنواره ارایه شد، با پايش اولیه ۸۰ طرح به مرحله دوم رسید و پس از داوری تخصصی ۶۰ طرح مساله محور و کاربردی انتخاب شدند و در نهایت ۷ طرح به عنوان طرح پژوهشی برگزيده در اختتاميه جشنواره معرفی شدند.
او افزود: همچنین ۷ طرح اين جشنواره می‌توانند ۶ ماه از امکانات پارک به صورت رایگان استفاده کنند و اگر به حد مشخصی از رشد برسند می‌توانند در مرکز رشد پارک فناوری پرديس مستقر شوند.
مدیرکل ترویج و توسعه خوشه‌های نوآوری پارک فناوری پردیس گفت: اگر محققين اين جشنواره بتوانند با شرکت‌های دانش بنیان و فناور پارک یا تیم‌های استارتاپی و شتابدهنده‌های کارخانه‌های نوآوری تعریف همکاری داشته باشند، حمایت‌های مالی بلاعوض از محققين و تسهيلات لازم برای کمک به تجاری سازی پژوهش به شرکت‌های دانش بنیان و فناور ارایه خواهد شد. همچنین طرح هایی که وارد فاز تجاری سازی شوند می‌توانند وارد فضای مرکز رشد پارک فناوری پردیس شوند.
او ادامه داد: طرح‌های پژوهشی‌ای که بتوانند با شرکت‌های پارک وارد همکاری شوند برای گذراندن فرايند تجاری سازی تا سقف 200 میلیون تومان تسهیلات دریافت خواهند کرد.

تبدیل یک تهدید به فرصت در پارک فناوری پردیس
مجتبی جباری پور ادامه داد: پارک فناوری پردیس یک ویژگی منحصربه فرد دارد. اغلب پارک‌ها برآمده از دانشگاه‌ها هستند اما پارک فناوری پردیس از دل یک دانشگاه برنیامده است، هرچند در ابتدای ایجاد با دانشگاه شریف همکاری‌های خوبی داشت.
او افزود: این ویژگی فی نفسه می‌توانست ما را با چالش مواجه کند زیرا بسیاری از ساختارها و بسترها وجود نداشت. برای مثال در پارک هایی که کنار دانشگاه ها شکل می گیرد اکوسیستم کاملی از شکل‌گیری ایده تا کارآفرینان مختلف، برای به نتیجه رسیدن ایده حضور دارند و زمینه‌های رشد و ارتقاء ایده‌ها و پژوهش‌ها وجود دارد.
جباری پور اضافه کرد: ما این چالش بالقوه را مدیریت کردیم و از ابتدای دهه ۹۰ به سوی ارتباط با همه دانشگاه‌ها رفتیم. برنامه ما به عنوان واسطه میان دانش و صنعت، استفاده از ظرفیت‌های ایجاد شده در دانشگاه‌ها برای توسعه صنعت و ایجاد اشتغال بود. بنابران به دنبال استفاده از دو خروجی دانشگاه‌ها یعنی دانشجو و فارغ التحصيل بودیم تا در اکوسیستم نوآوری پارک از این ظرفیت‌ها به خوبی استفاده کنیم.

فارغ التحصيلان دانشگاهی؛ نيروي انساني کارآمد و کارآفرینان آینده کشور
او ادامه داد: نگاه ما به فارغ التحصيلان دانشگاهی به عنوان کارآفرینان و نيروي انساني کارآمد آینده زیست بوم فناوری و نوآوری کشور هستند و برگزاری جشنواره‌های مانند ریتکس در راستا شناخت و ورود آنها به اکوسیستم فناوری و نوآوری کشور می‌باشد.
مدیرکل ترویج و توسعه خوشه‌های نوآوری پارک فناوری پردیس گفت: خوشبختانه ما در زمینه کارهای پژوهشی و ارتقای اعضای هیات علمی مو فقیت‌های چشمگیری بدست آورده‌ایم، اما در زمینه بهره برداری و تجاری سازی پژوهش‌ها به نسبت ظرفیت‌های موجود ضعیف عمل کرده‌ایم.
جباری پور ادامه داد: ما سالانه ده‌ها هزار فارغ التحصيل دانشگاهی داریم اما همه آن‌ها روانه بازار کار نمی‌شوند و متاسفانه آمار نرخ بیکاری در فارغ التحصیلان دانشگاهی بسیار بالاتر از میانگین نرخ بیکاری کشور است و این نشان می‌دهد که فارغ التحصیلان ما نتوانسته‌اند نقش آفرينی درستی در زيست بوم نوآوری و فناوری کشور داشته باشند.

مدل نوآوری باز، راه کاری برای استفاده از ظرفیت‌های دانشگاه‌ها در توسعه صنعت
او افزود: ما در پارک فناوری پردیس برای بهره برداری از ظرفيت‌های پژوهشي کشور در پی طراحي راهکارهای با رويکرد مدل نوآوری باز هستيم. در این مدل شرکت‌ها در مواردی که نیاز به تحقیق و توسعه خاصی داشته باشند از ظرفیت همه پژوهشگران، محققان و کارآفرینان استفاده می‌کند. ما هم در اکوسیستم خودمان به دنبال استفاده از خروجی همه دانشگاه‌های کشور هستیم.
جباری پور گفت: رويکرد نوآوری باز در حوزه‌های توانمندسازی شغلی منجر به اجرای طرح توانمندسازی صدف و در حوزه پژوهش هم با انجام رویداد ریتکس عملی شد.
مدیرکل ترویج و توسعه خوشه‌های پارک فناوری پردیس گفت: ما از برگزاری ریتکس دو هدف بزرگ داشتیم. اول اینکه کار ترویجی برای گسترش پژوهش‌های مساله محور داشته باشیم. دوم اینکه به دنبال تجاری سازی یافته‌های پژوهشی بودیم. هدف اول ما امروز به نتیجه رسیده است اما برای دستیابی به هدف دوم کار تازه آغاز شده است.